Montreal   18 - 2 - 2008

Πρός τόν Μητροπολίτην

Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς  κ. Κήρυκον

Σεβασμιώτατε εὐλογεῖτε,

Εἰς την ἀπάντησίν σας σχετικῶς μέ τήν διαφωνίαν μου εἰς τήν  περί ἀπωλείας τῆς

χάριτος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ν. ἡμερολογίου διδασκαλίαν σας, δέν εἴπατε τίποτε

περί τοῦ ἁγιασμοῦ καί τοῦ βασιλικοῦ πού χρησιμοποιεῖται ἀντί προζυμίου.

Αὐτά, καί τό Ἅγιον Φῶς, δέν γίνονται ἀπό κάποιον ἄνθρωπον, ἅγιον, ἤ ἀμαρτωλό,

ἀλλά ἐκ τῆς θείας χάριτος, ποῦ σημαίνει ὅτι εἰς τήν ἐκκλησίαν τοῦ Ν. ἡμερολογίου

ἐνεργεῖ ἡ θεία Χάρις πρᾶγμα πού ἐσεῖς ἀρνεῖσθε.

Πιστεύω ὅτι ἡ ἄρνησίς σας αὐτή ταυτίζεται μέ βλασφημία. Καί κάτι ἄλλο, ἀφοῦ

πιστεύετε ὅτι,κληρικός τις  μέ  αἱρετικά φρονήματα  ἐάν τελέση μυστήριον, εἶναι

ἄκυρον, ὡς τάχα ἐστερημένον τῆς θείας χάριτος, πῶς ἐξηγεῖτε  τό Ἐκκλησιαστικῶς

ἀποδεδειγμένον ἔγκυρον τῆς χειροτονίας τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων,λαβόν-

τος χειροτονίαν ἐπισκοπικήν παρά τοῦ Μητροπολίτου Καισαρείας Ἀκακίου, ( δεδη-

λωμένου ἀρειανοῦ καί ἀρχηγοῦ μιᾶς μερῖδος τῶν ἀρειανῶν )

ἀλλά ἀκόμη ἐνεργοῦντος ἕως τότε ἐντός Ἐκκλησίας; Ἐπίσης καί τοῦ Ἁγίου Ἀνατολίου

χειροτονηθέντος παρά τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Διοσκούρου πού ἦτο μονοφυσί-

της,προτοῦ καταδικασθῆ ὑπό τῆς Δ’ Οἰκ. Συνόδου;

Σεβασμιώτατε, βάσει τῶν ἀνωτέρω χειροτονιῶν, ἀποδεικνύεται Ἐκκλησιολογικῶς, ὅτι

ὁ χαρακτηρισμός τινός ὡς ψευδεπισκόπου, εἶναι διαπιστωτικῆς διαγνωστικῆς φύσε-

ως καί ὄχι τελεσιδίκου δικαστικῆς κατακριτικῆς. Καί οἱ ψευδεπίσκοποι τελοῦν ἔγκυ-

ρα Μυστήρια τῆς θείας Χάριτος ἐνεργούσης εἰς αὐτά, ὅπως ἐνήργησεν μέ τόν ἁρεια-

νόν Ἀκάκιον καί μέ τόν μονοφυσίτην Διόσκορον καί μέ τόσους ἄλλους.

Ἐπειδή ὅμως οἱ ψευδεπίσκοποι προδίδουν τήν Ὀρθόδοξον πίστην μας, καθηκόντως

ἀποτειχιζόμεθα ἐξ αὐτῶν, δίχως νά βλασφημῶμεν τά ἐγκύρως τελούμενα ὑπ’αὐτῶν

Μυστήρια.

Σεβασμιώτατε, διατί δέν τά σέβεσθε ὅλα αὐτά; Διατί δέν συμπεραίνετε ἐκ τοῦ ὁμοίου

εἰς τό ὅμοιον; εἰς ὅλο αὐτό τό θέμα, ὁ Θεός κάνει κουμάντο καί ὄχι ἡ αὐτοπεποίθησις

τοῦ καθενός. Ὄχι τό << ἀφ’ ἑαυτοῦ λαλεῖν >>.

Σεβασμιώτατε, ὡς ἀποδεικνύεται ἐκ τῶν πραγμάτων, ἐσεῖς ἔχετε διαφορετικήν ἐκκλη-

σιολογίαν ἀπ’ αὐτήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Παράδειγμα:

<< Ἐπίσκοπός τις ἐνῶ εἶναι μέγας αἱρετικός , π.χ. Ἀρειανός, δέν κηρύττει τοὔτο δημο-

σίως φοβούμενος καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν, τί Μυστήρια τελεῖ αὐτός; ἔγκυρα ἤ ἄκυ-

ρα; ἐάν ἄκυρα, τότε,τί μένει ὄρθιον; Πῶς δύναται κανείς νά γνωρίζη, ἐάν λαμβάνη

Μυστήρια παρ’ οἱουδήποτε κληρικοῦ, ἀφοῦ δέν γνωρίζη τά ἐσώτερα φρονήματα

αὐτοῦ; Ἐάν τελῆ ἔγκυρα Μυστήρια, τότε, ἡ ὅλη ὑπόθεσις εἶναι ζήτημα ὑποκρισίας καί

πονηρίας, τότε εἶναι << ζῶσα κεφαλή >>  τελεῖ πραγματικά Μυστήρια.

Ἄν ὅμως φανερώση τά αἱρετικά του φρονήματα τότε ὁ Θεός ἀπογυμνοῖ αὐτόν πάσης

χάριτος.

Ἐρωτῶμεν: εἶναι δυνατόν νά ὑποστηριχθοῦν σοβαρῶς αὐτά τά πράγματα;

Τά αἱρετικά φρονήματα δημιουργοῦν τάς προϋποθέσεις διά νά καθαιρεθῆ καί κατασ-

θῆ καί ἐνεργεία ἀγωγός νεκρός καί ἄχρηστος.

Ἕως ὅτου συμβῆ τοῦτο, καί ὅσω ἐνεργεῖ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ἐξακολουθεῖ νά παρέχη

τήν θείαν χάριν τῶν Μυστηρίων, ἔστω καί ἄν ἔχη πέσει εἰς αἵρεσιν, τελεῖ πραγματικά

Μυστήρια μέχρι νά καταδικαστῆ Συνοδικῶς. >>

Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ὅποιος θέλει τήν δέχεται.

Σεβασμιώτατε, ἀναμένω ἀπάντησί σας . 

Μέ τήν ἐν Κυρίω ἀγάπην καί τόν

προσήκοντα σεβασμόν,

Δημήτριος Οἰκονομόπουλος